1) ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΜΕ ΤΗ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΣΟΥ
---------------------------------------------------------------
Ο ηλιος εδυε πισω απο τα ορεινα υψωματα στη Sanglyn Dalay.Ο Sitsang βιαστηκε να τυλιχτει μεσα στη χοντρη καπα ,απαραιτητο συμπληρωμα της ενδυμασιας καθε ορεσιβιου,διχως αυτη δε θα βγαζε ουτε τη μιση νυχτα.
Η σφιχτη κοτσιδα με τα μαλλια του περασμενα με λιπος ξεπροβαλε λιγο πανω απο τους ωμους του.Τη σκεφτηκε με υπερηφανεια σφιχτοδεμενη με την αλικη κορδελα.Ηταν πολεμιστης πια.
Εστρεψε ησυχος τα νωτα στο σκοταδι που αργα αλλα σταθερα επεφτε.
Οι Sasmin ηταν ολοι στις θεσεις τους απο νωρις.Θα αλλαζαν καθε τρεις ωρες.Η φυλη και το πολυτιμοτερο ολων ,το κοπαδι, ηταν ασφαλες.
Περασαν δευτερολεπτα μεχρι να τον νοιωσει,οι τριχες στον σβερκο του δεν προλαβαν να ορθωθουν.Με ενα απαλο θροισμα στρωθηκε διπλα του,στη σταση του ανθισμενου λωτου.Ειχε δει μικρος εικονα απο λωτο.Σε καποιο τοπικο πανηγυρι ενας ξενος με το πιο ασπρο δερμα και τα πιο ξανθα μαλλια που ειχε δει ποτε ισχυριζονταν οτι μπορουσε να ζωγραφισει τα παντα.Ο Sitsang ζητησε να του φτιαξει ενα λωτο.Καθως τα επιδεξια δαχτυλα του ξενου αρχισαν να δινουν μορφη στο λουλουδι ,επιασε τον εαυτο του να σκεφτεται : " ο παππους καθεται!"
-Σε καταλαβα που πλησιασες,του ειπε για να τον πειραξει
-Οταν ημουν νιουτσικος ,μονο εβδομηντα και κατι ,ουτε οι μυγες δε με καταλαβαιναν,απαντησε χαμογελαστα αυτος.
Ο παππους!
Η μητερα τού ελεγε πολλες φορες ιστοριες για τον ανθρωπο αυτον που ο λογος του ηταν ο νομος οπου μπορουσε ν'αντικρυσει ανθρωπινο ματι γυρω τους.Καποιες φορες κι ο πατερας του καθοταν κι ακουγε τις ιστοριες αυτες.Και διορθωνε τη μητερα χαμογελαστα.Μια φορα ο Sitsang τον παρακαλεσε:"πες μου παλι για τη νυχτα εκεινη"
To Yak ειναι η περιουσια ,η τροφη ,το ρουχο ,ειναι η ιδια η υπαρξη του Θιβετιανου.Το καμπουρικο αυτο ζωο δεθηκε με την υπαρξη και την επιβιωση μιας αρχεγονης ρατσας εδω και χιλιαδες χρονια.Ειναι η εξασφαλιση οτι το πιατο θα εξακολουθει να ειναι γεματο, τα κερια θα καινε τις νυχτες κι ο αγριος θιβετιανος χειμωνας δε θα μπηξει τα δοντια του στη ζεστη ανθρωπινη σαρκα.Η ειδηση επεσε σαν κεραυνος στον καταυλισμο.Οι φυλακες βρεθηκαν με κομμενα λαρυγγια ,με τα ματια παραλογα πεταγμενα εξω και το στομα ορθανοιχτο να παλευει γι'ανασα καθως το λεπτο πετσι τους επνιγε καλοσφιγμενο στο λαιμο τους.Οι Batoor ,μαστορες στη τεχνικη αυτη δεν αφησαν ουτε εναν ζωντανο.Το κοπαδι με τα yak απομακρυνονταν ολο και περισσοτερο καθε στιγμη που καθυστερουσαν.
Συγκεντρωθηκαν γρηγορα.Χωρις φωνες, χωρις βρισιες ,χωρις ουτε μια γυναικα να ξεμυτισει απο τη γιουρτα.Σε συντομο χρονικο διαστημα η σκηνη του παππου ειχε περιτριγυριστει απο ησυχα αποφασισμενα προσωπα.
Κοιτουσαν και περιμεναν να τραβηχτει το τομαρι και να προβαλει.
Τον δεχτηκαν μ'ενθουσιασμο.Οι πιο διαχυτικοι τον αγγιζαν κιολας.
"Sinan" μιλησαν,"οδηγησε μας".
Χυθηκαν μεσα στη νυχτα καβαλα στα μικροσωμα κακοσχηματισμενα αλογα τους.Δεν υπηρχε πιο ασουλουπωτο ζωο στη περιοχη.Δεν υπηρχε αλλο ζωο που να μπορουσε να κουβαλησει τον αφεντη του για μερονυχτα ολοκληρα χωρις τροφη και νερο.
Η νυχτα ειναι μαυρη αλλα σε μερικα μερη κοβεται με το μαχαιρι σαν τη ξερη πισσα.Οταν μια αισθηση υστερει οι υπολοιπες οξυνονται τοσο ωστε να αναπληρωσουν και με το παραπανω την ελλειψη της.Η μυρουδια απο τα yak εφτανε στις μυτες των αλογων και τα οδηγουσε,εφτανε στις μυτες των πολεμιστων και τους τρελλαινε.Δεν ηταν το κοπαδι αυτο που ηθελαν πισω.
Ηταν η χαμενη τους τιμη.Ετσι φροντιζαν τουλαχιστον να λενε οταν διασταυρωνονταν οι ματιες τους.
Το ηξεραν ομως ολοι.Δεν ειναι η τιμη σου αυτο που σου στερουν.Η τιμη ειναι κατι που σου δινεται οταν ξεπροβαλεις απο τη κοιλια της μανας σου και ειναι στο χερι σου και σε κανενος αλλου αν θα συνεχισει να σε συντροφευει μεχρι να ξαναγυρισεις στη μεγαλη μανα ,τη γη.
Ουτε η υπαρξη τους κινδυνευε.Η φυλη θα φροντιζε γι αυτους.Στερησεις και κακουχιες θα τους περιμεναν υπομονετικα ,αυτο ειναι σιγουρο,αλλα δε θα χανονταν.
Ενα μονο πραγμα απομενει στον ανδρα οταν προσβαλλεται,ενα μονο του μενει να κανει.Να τιμησει τον εχθρο του οσο καλυτερα μπορει.Να χαιρετησει την υπαρξη του.Να αποτισει φορο τιμης σ'αυτον που τον τιμα με την απειλη του.
ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗ ΚΟΨΗ ΣΟΥ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΣΟΥ
