Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ταξίδια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ταξίδια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Πίνδος-Ιωάννινα 2013 (film)











Camera:Nikon F80
Lens:Sigma 28-105mm f2.8 
Speedlight:-
Film: Fuji NPS160
Filter:- 
Scanner:Epson4490
File format: Tiff
DPI: 3200
Software: Photoshop CS2

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Τέμπη- Αγία Παρασκευή














Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

London 2012 B






Camera:Nikon F75
Lens:Sigma 28-105mm f2.8
Speedlight: -
Film: Fuji NPS160
Filter: -
Scanner:Epson4490
File format:TIFF
DPI:3200
Software: Photoshop CS4

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

London 2012 - film










Camera:Nikon F75
Lens:Sigma 28-105mm f2.8
Speedlight: -
Film: Fuji NPS160
Filter: -
Scanner:Epson4490
File format:TIFF
DPI:3200
Software: Photoshop CS4

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Skopelos 2009



Η παραλία στη Στάφυλο.
Από τις ωραιότερες της Μεσογείου.
Και όχι, δεν χρειάστηκε το Mama mia για να γίνει διάσημη...

Πανοραμική σύνθεση δύο φωτογραφιών.
Τουρισμός και παράδοση σε αρμονική συμβίωση.
Πανσέληνος Ιουλίου.
Η πόλη της Σκοπέλου.
Συνταξιδεύσαμε για κάποιο διάστημα.
Ζήλεψα την ελευθερία του...

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

1000 islands


Δεν είναι 1000 αλλά 1865!
Στα σύνορα Αμερικής Καναδά, στην λίμνη του Οντάριο.
Για να θεωρηθεί ως νησί, μία προεξοχή στην λίμνη θα πρέπει να
α)βρίσκεται και τις 365 μέρες του χρόνου, πάνω από τη θάλασσα
β)εχει επιφάνεια μεγαλύτερη από ένα τετραγωνικό πόδι (900cm2 περίπου)
γ)φιλοξενεί το λιγότερο έναν θάμνο-δέντρο
Περισσότερο με παραμύθι και λιγότερο με πραγματικότητα.
Πόσες ζωές χρειάζονται άραγε για να κορεστούν οι αισθήσεις μας από την τόση ομορφιά?
"Με καλή παρέα περνάς καλά και στην Κόλαση!"
είχε πει κάποτε ένας φίλος μου.
Πώς θα είναι αλήθεια να είσαι με καλή παρέα στον Παράδεισο?
Πολυτελείς επαύλεις ή απλά καταλύμματα?
Ιδιωτικά νησιά?
Μπα, δε νομίζω.
Περισσότερο σαν "δικαίωμα στην ομορφιά" φέρνει...

Και κάπου εδώ θυμήθηκα τον κάπτεν Μάρκ και τους λύκους του Οντάριο.
Ο γενναίος λοχαγός αγωνίζονταν μαζί με τους αχώριστους συντρόφους του
τον μιστερ Μπλούφ και τον Θλιμμένο Μπούφο
(ούτε μπούφος ουτε θλιμμένος, μάλλον θυμόσοφος)
για να απελευθερώσει την περιοχή από τους αγγλους κατακτητές!!!
Ο σκύλος ο Φλόκ, το "σακκί με ψύλλους" κατά Θ.Μπούφο τους ακολουθούσε παντού.
Η Μπέττυ, η μάλλον χαζοβιόλα ξανθιά (sic!) μαγείρευε ασταμάτητα στο φρούριο
για ποιούς δεν ξέρω , καθόσον όλοι λείπανε σε αποστολές
αλλά ήμουνα δέκα χρονών και λίγο μ'ένοιαζε.
Μια περιοχή για να γεννιούνται θρύλοι
και να συντηρούνται παραμύθια.
Και μαζί μ'αυτά να κρατιούνται και οι μνήμες της παιδικής μας ηλικίας...