Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Gold Dust Woman


Με τις θεϊκές Sheryl Crow / Stevie Nicks (FleetwoodMc)
Αφιερωμένο σ'όλες τις Ευτυχίες που γιορτάζουν σήμερα

10 σχόλια:

  1. Γιορτάζει και το κοριτσούλι μ' σήμερα και είπα να του το αφιερώσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Na sou zisei na tin xaireseeeeeee

    Na tin deis na megalonei na ginetai auto pou thelei, na einai pragmatika eutixismeni.... :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε χμμ ευχαριστώ αλλα
    μαλλον θα προτιμουσα να μικρυνει
    μιας και ε... χμμμ ειναι ηδη 45...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. aman kotsanaaaaaaaaaa
    popoooooooooooo
    ante na se do sta moutra kai sena kai tin Eutixia tora!!

    Ma kai sei tosa paidia pou exeis ta mpredepsa o kakomoiros.

    Kai tora merikes pio teriastes euxes!!
    Xronia polla me ugeia na zisei na blepei ta kamaria tis na megalonoun (simperilambanesai kai esi agapite MAX xaxa) na ginontai omorfoi anthropoi. Na exei mono xares kai omorfes meres...
    (metabibase tis kanonikes thermes euxes mou kai oxi tin kotsana pou petaksa pio pano)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιαννάκο
    1000+ ευχαριστώ
    για τις θερμές και ουσιαστικές ευχές σου!
    ------------------
    Λίγοι οι εκλεκτοί
    όπως είπε και η μητέρα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Elpizo i terastion diastaseon kotsana na me sinxorethei eee??? xixi :) :)

    Poune na pao na tous bro??? :-)
    Giati eukola nomizeis oti tous briskeis, diskola telika tous brikseis kai poli eukola sto telos tous xaneis....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι όσο πιό ψηλά ανεβαίνεις
    προσπαθώντας να τους βρείς
    από τόσο πιό ψηλά
    γκρεμοτσακίζεσαι τελικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. An omos eisai kala gimnasmenos tote apo to pesimo de tha katalabeis polla tha sikotheis kai tha arxizeis na anebeneis kai pali.... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. " Έτσι, αν η κατάβαση γίνεται για μερικές μέρες μέσα στον πόνο, μπορεί να γίνει επίσης μέσα στη χαρά. Αυτή η φράση δεν είναι υπερβολική. Φαντάζομαι ακόμα τον Σίσυφο να ξαναπηγαίνει προς το βράχο του και τον πόνο ν' αρχίζει. Όταν οι εικόνες της γης μένουνε τόσο δυνατά στη μνήμη, όταν η επιθυμία της ευτυχίας γίνεται τόσο έντονη, στην καρδιά του ανθρώπου γεννιέται όλη η θλίψη: είναι η νίκη του βράχου, γίνεται βράχος ο ίδιος. Η αμέτρητη λύπη είναι ανυπόφορη. Είναι οι νύχτες μας στη Γεσθημανή. Μα οι αβάσταχτες αλήθειες καταστρέφουν όταν μαθαίνονται. Έτσι, στην αρχή, ο Οιδίπους υπακούει στο πεπρωμένο που αγνοεί. Η τραγωδία του αρχίζει από τη στιγμή που μαθαίνει. Αλλά τότε, τυφλός κι απελπισμένος, γνωρίζει ότι το μόνο που τον κρατάει δεμένο μ' αυτό τον κόσμο είναι το δροσερό χέρι ενός κοριτσιού και μια μεγαλόστομη φράση αντηχεί: "Παρά τις τόσες δοκιμασίες, τα γερατειά και το μεγαλείο της ψυχής μου, μου δίνουν το δικαίωμα να κρίνω πως όλα είναι καλά". Ο Οιδίπους του Σοφοκλή, σαν τον Κιρίλωφ του Ντοστογιέφσκι, δίνει έτσι τον τύπο της παράλογης νίκης. Η αρχαία σύνεση συναντιέται με το σύγχρονο ηρωισμό..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Oraio keimeno...

    Tha to analisoume apo konta se kamia bdomada...

    ΑπάντησηΔιαγραφή